domingo, 30 de enero de 2011

Pensamientos de un día gris en la tierra marrón // Pensamentos dun día gris na terra marrón.

Después de tanto tiempo sin pasarme por aquí, no puedo más, lo siento, soy incapaz de cerrar mi mente y no ver lo que ocurre a mi al rededor, evitarlo y seguir feliz con mi vida, creo que es una de las razones por las que soy socialista, porque no puedo evitar querer denunciar y remediar las injusticias que veo a mi al rededor.
Soy socialista porque creo en la igualdad de todas las personas, porque todos somos iguales, seamos blancos, amarillos, negros, hombres, mujeres, heterosexuales, homosexuales, cristianos, musulmanes... Como socialista creo en el estado del bienestar, ese concepto tan bonito en el que algunos aun confiamos y ponemos nuestras ilusiones pensando que algún día todos podremos tener una sanidad pública de igual o mejor calidad que la privada, una educación pública de alto nivel, un servicio de transporte y unas infraestructuras que trate por igual a todos los ciudadanos, ya sean de grandes ciudades como de pequeños pueblos. Como socialista otras de las cosas que más me (con perdón) jode ver es como sigue existiendo gente a nuestro al rededor que no comprende estos valores, gente que piensa en si mismo como el centro del universo, gente que no respeta lo diferente, gente que se cree mejor por ser intolerante. Me jode pensar que la intolerancia pueda ser un valor en alza en esta sociedad, y lo es, lo vemos todos los días en distintos ámbitos de nuestra cotidianidad, el desprecio a lo diferente esta al orden del día, ya que hay gente (y por desgracia, no son pocos) que no entiende que en las diferencias, en la diversidad, se encuentran la felicidad y la libertad. Una vez más, gracias por vuestro tiempo, ¡salud y república!

Despois de tanto tempo sen pasarme por aquí, non podo maís, sintoó, son incapaz de pechar a miña mente e non ver o que está a ocorrer o meu arredor, evitalo e seguir feliz coa miña vida. Creo que é unha das razóns pola que son socialista, porque non podo evitar querer denunciar e remediar as inxustizas que vexo o meu redor.
Son socialista porque creo na igualdade de todas as persoas, porque todos somos iguais, sexamos brancos, amarelos, negros, homes, mulleres, heterosexuais, homosexuais, cristiáns, musulmáns... Como socialista creo no estado do benestar, ese concepto tan fermoso no que algúns ainda confiamos e poñemos as nosas ilusións pensando que algún día poderemos ter unha sanidade pública de igual ou mellor calidade que a privada, unha educación pública de alto nivel, un servicio de trasnporte e unhas infraestructuras que traten por igual a todos os cidadáns, sexan de grandes cidades ou de pequenos pobos. Como socialista, outra das cousas que máis me (con perdón) foden é ver que segue a existir xente ó noso redor que non chega a entender estes valores, xente que pensa en si mesma como o centro do universo, xente que non respeta o diferente, xente que se cree mellor por ser intolerante. Fodeme pensar que a intolerancia poida ser un valor en alza nestra sociedade, e o é, vemolo todolos días en distintos ámbitos da nosa cotidianidade, o desprezo ó diferente está á orde do día, xa que hai xente (é por desgracia, non son poucos) que non entenden que nas diferenzas, na diversidade, atopanse a felicidade e a liberdade. Unha vez máis, grazas polo voso tempo, saude e república!

martes, 4 de enero de 2011

Meu pequerrecho.

Meu pequeno, teñoche abandoado, sintoo moito, pero vas ter que esperar un pouquichiño máis, polo de agora, deixote aquí un pequeno agasallo de miña última viaxe.