Ate aquí chegamos.

Nin un paso máis, rematouse esta continua baixada de pantalóns, nin mercados nin parvadas varias. Non podemos seguir camiñando nesta dirección.

Debo de recoñecer que eu defendín e defendo unha clara postura europeísta, porque confío no proxecto da Unión Europea, dunha Unión Europea que pula por unha unión dos pobos no marco da creación dunha potencia hexemónica.

Pero é que esta Europa xa non está nin en segundo plano, a gran señora Alemaña, agora con menos apoio por parte de Francia pero aínda están aí, impón as normas de euro, demostrando unha vez máis que para ela o único papel que non se molla é o dos billetes; os tratados, os proxectos culturais, os proxectos de desenrolo... milleiros e milleiros de páxinas que de golpe e porrazo, deixan de ter o menor significado, todo porque a cidadanía dun país escolleu, lexitimamente nunhas eleccións democráticas, a uns representantes anti-europeístas.

Ate aquí perfecto, o problema nace cando estes representantes que se queren cargar a Europa que coñecemos; da noite á mañá, impoñen a dominación do seu Estado por enriba dos 26 restantes e o fai da única forma que pode, a golpe de talonario.

Nada novo baixo o sol ate aquí, pero unha vez chegados a este punto, non vai sendo hora de dar un portazo e dicir que non? Dicir que se acabou, que non hai que cumprir o que un quere, se non o que queren a maioría dos 27.

E isto ten que comezar a saír nas mensaxes que os partidos da Internacional Socialista lanzan cara a sociedade Europea.

De verdade que algún militante do PSOE aprobaría un goberno de coalición (aínda que vaia disfrazado co termo salvación) co Partido Popular?

Nin de broma. E que significaría vendernos directamente, sería darlles a razón a aqueles que nos levan anos gritando que somos o mesmo.

Non somos o mesmo, e ningún partido socialista debería de estar disposto a pasar por este aro. O momento da revolución está cada vez máis cerca, e se os partidos socialistas non aproveitan este momento, non dan un xiro radical á esquerda ós seus temóns, os barcos que son cada un deles, romperán á metade. A situación política que estaban a levar a cabo nos últimos tempos, nos cales a sociedade centralizouse a quedouse estancada na similitude ideolóxica, estase a rematar. Os movementos extremistas están a resurxir con forza e a palabra radical cada vez ten menos connotación negativa para un maior porcentaxe da poboación.

É hora de voltar ás orixes, é hora de aprender dos erros do pasado, é a hora da socialdemocracia radicalizada á esquerda.

Grazas polo voso tempo, saúde e república!